Tuesday, December 30, 2008

निखळ विनोदाचा झरा - इंडिया TV

"डॉक्टरकाका, निखळ विनोद म्हणजे नक्की काय हो?" असा कोथळाकाढू प्रश्न चिमीने डॉ. पोट्यांना ना धड घरात ना बाहेर, ना दिवसा ना रात्री, ना धड शुद्धीत ना तारेत अशा अवस्थेत विचारला. डॉ. पोटे हे बिनऔषधाचे पी. एच. डी. डॉक्टर. विद्यापीठात प्रोफेश्वरकी करतात. फावल्या वेळात पुस्तकं छापून रद्दीवाल्यांचा धंदा ही वाढवतात. (वास्तविक त्यांच्या ह्या पेशामुळे अगदीच त्यांचा रोगांशी संबंध नाहीच असं नाही, पोटदुखी त्यांना विशेष मानवते.) "विनोद" हा त्यांचा जिव्हाळ्याचा आणि अभ्यासाचा विषय. त्यांच्या मार्गदर्शनाखाली अनेक विद्यार्थ्यांनी विनोदाची प्रक्रिया, विनोद - प्रकॄती, विकृती की कलाकृती?, काही विनोदी पाककृती, पाककलेतील विनोदांचे संस्करण असे विविध ऊल्लेखनिय लेख, शोधनिबंध प्रसिदध केले आहेत. "कुमारसंभवातील विनोद आणि विक्रमोर्वशीयातील पिचक्या" आणि "कुमारसंभवातील विनोदप्रक्रियेतील कालिदासाच्या त्रुटींचे बिघडलेल्या पाककृतींतील त्रुटींशी असणारे साम्य व फरक" ह्या विषयांवर त्यांच्या दोन विद्यार्थिनींनींना विद्यापीठाने पी. एच. डी. प्रदान केली. डॉक्टरांचा नुकताच त्यांच्या गावाने "कुर्डुवाडीचे अत्रे" असा गौरव केला.

हे सगळं सांगण्याचं कारण, विनोद ह्या विषयावर डॉ. पोटे ही किती मोठी ऍथॉरिटी आहे हे तुम्हाला कळावं ईतकंच. तर चिमीच्या पृच्छेने डॉ. विचारांच्या गर्तेत गेले. समोरून लवकर ऊत्तर येणार नाही हे जोखायला चिमीला वेळ लागला नाही. आपणच प्रश्न विचारून ऊत्तर काढून घ्यायला हवं हे तिने ताडलं. घडलेला संवाद तो हा असा

चिमी: डॉक्टरकाका, निखळ विनोद म्हणजे नक्की काय हो?
डॉ: ......................... काहीच नाही.

चिमी: म्हणजे भरत जाधव, केदार शिंद्यांचा असतो. तो का?
डॉ: छे, छे. तो विनोद नाही. तो झाला आचरटपणा.

चिमी: मग ते आजकाल च्यानलवाले पुरस्कार देतात, त्याच्या कार्यक्रमात सूत्रसंचालक करतात तो?
डॉ: तो वाह्यातपणा.

चिमी: ओह. ते ह्सा हसा लागतं ते. जितेंद्र जोशी, अनासपुरे असतात ते हो. त्यात ते स्पर्धक करतात तो का निखळ विनोद?
डॉ: तो कसला विनोद. तो नुसताच विनोदनिर्मीतीचा अनाठायी प्रयत्न.

चिमी: अरेच्या. मग तो प्रशांत दामले (अनेक ऊवांचा पती) काहीबाही बोलून हसतो बघा, ते?
डॉ: तो विनोदनिर्मीतीचा फसलेला प्रयत्न.
... एव्हाना डॉ. ना प्रश्न विचारणं हा ऊत्तर मिळवण्याचा फसलेला प्रयत्न आहे हे चिमीच्या लक्षात येऊ लागलं होतं.

डॉ. : तू गडकरी, चिं.वि., प्र्.के, द.मा., पु.ल. वाचले असशील ना?
चिमी: नाही हो. माझं एज्युकेशन इंग्लिश मिडीयम मध्ये झालं ना काका. आणि तुम्हाला तर माहितीय मला कित्ती बोअर होतं वाचताना ते?

डॉ. : अग मग तू मराठी विषय घेतलासच का?
चिमी: असं कसं काक? थोडं मराठी मला यायला नको का? माझ्यासारखं धेडगुज्री का काय ते मर्‍हाठी येणार्‍या यंग मुलांना कित्ती स्कोप आहे आत्ता नवीन टी. व्ही. आणि रेडिओ च्यानेल्स वर?

डॉ. : पण मग तुला एवढा गहन प्रश्न पडायचं कारणंच काय? (ऊत्तर येत नसेल तर मूळ प्रश्नाच्या शक्यतेलाच हात घालावा ही प्रोफेश्वरांची जुनी ट्रीक)
चिमी: होमवर्क ला दिलाय हो.

हा संवाद चालू असतानाच डॉ. एकीकडे च्यानेल्स फिरू लागले. आणि काय चमत्कार. आपण शोधत असलेल्या ऊत्तराचं दर्शन त्यांना घडलं. "युरेका", डॉ ओरडले. कोणतं च्यानल समोर असेल हे वाचकांच्या लक्षात हे आलं असेलच. नवीन पी.एच. डी. साठी डॉ. ना आता अनेक विषय सुचले आहेत.




No comments:

Post a Comment